Hadis No : 2918
Ravi: İbnu Ömer
Tanım: Resulullah (sav) ile birlikte iki rek’at öğleden evvel, iki rek’at sonra, keza iki rek’at cum’adan sonra, iki rek’at akşamdan sonra, iki rek’at yatsıdan sonra namaz kıldım. Akşam ve yatsı(dan sonrakiler) evinde idi.
Kaynak: Buhari, Teheccüd 29, 25, 34, Cuma 39; Müslim, Müsafirin 291, (729), Cuma 71, (882); Muvatta, 69, (1,
Hadis No : 2919
Ravi: Aişe
Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Sünnette gelen oniki rek’ate kim devam ederse Allah ona cennette bir ev bina eder. Bu oniki rek’atin: Dördü öğleden önce, ikisi öğleden sonra, ikisi akşamdan sonra, ikisi yatsıdan sonra, ikisi de sabahtan önce.”
Kaynak: Tirmizi, Salat 206, (414); Nesai, Kıyamu’l-Leyl 66, (3, 260); İbnu Mace, İkamet 100, (1142)
Hadis No : 2920
Ravi: Aişe
Tanım: İki namaz var ki, Resulullah (sav) bunları ne gizli ne de aleni olarak seferde ve hazerde hiç terketmedi: Sabahtan önce iki rek’at, ikindiden sonra iki rek’at.
Kaynak: Buhari, Mevakitu’s-Salat 33, 73; Müslim, Salatu’l-Müsafirin 300, (835); Ebu Davud, Salat 290, (1253)
Hadis No : 2921
Ravi: Ali
Tanım: Resulullah (sav) sabah ve ikindi hariç her namazın arkasında iki rek’at (nafile) namaz kılardı.
Kaynak: Ebu Davud, Salat 299, (1275)
Hadis No : 2922
Ravi: Aişe
Tanım: Resulullah (sav) nafilelerden hiçbirine, sabah namazının iki rek’atlik nafilesi kadar aşırı ilgi göstermemiştir.
Kaynak: Buhari, Teheccüd 27; Müslim, Salatu’l-Müsafirin 96, (725); Ebu Davud, Salat 291, 292, (1264, 1258);
Hadis No : 2923
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Sizi, atlılar tardedecek (kovalayacak) bile olsa o iki rek’ati terketmeyin.
Kaynak: Ebu Davud, Salat 291, 292, (1264, 1258)
Hadis No : 2924
Ravi:
Tanım: Nesai’nin bir rivayetinde: “Sabah namazından önce kılınacak iki rekat nafile namaz dünyanın tamamından daha hayırlıdır.” denmiştir.
Kaynak: Nesai, Kıyamu’l-Leyl 56, (252)
Hadis No : 2925
Ravi: Aişe
Tanım: Resulullah (sav) sabah namazında ezanla ikamet arasında hafif iki rek’at namaz kılardı.
Kaynak: Buhari, Teheccüd 28, 12; Müslim, Müsafirin 90, (724); Muvatta, Salatu’l-Leyl 29, (1, 127); Ebu Davud
Hadis No : 2926
Ravi:
Tanım: Diğer bir rivayette şu ibare var: “O iki rek’atı öyle hafif tutardı ki, ben “bunlarda Fatiha’yı okudu mu?” derdim.
Kaynak: Buhari, Teheccüd 28, 12; Müslim, Müsafirin 90, (724); Muvatta, Salatu’l-Leyl 29, (1, 127); Ebu Davud
Hadis No : 2927
Ravi:
Tanım: Nesai’nin bir başka rivayetinde şöyle gelmiştir: “Müezzin sabah ezanının birincisini bitirip sükut ettimi kalkar, sabah namazından önce ve ufukta fecrin açılmasından sonra iki rek’at hafif namaz kılar, sonra da sağ yanının üzerine uyurdu.”
Kaynak: Nesai, Kıyamu’l-Leyl 60, (3, 256), 58, (3, 252-253)
Hadis No : 2928
Ravi: İbnu Abbas
Tanım: Resulullah (sav) sabahın iki rek’atında çoğunlukla şunları okurdu: Birinci rek’atte (mealen): “(Ey müminler) deyin ki: “Biz Allah’a, bize indirilene (Kur’an’a, İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a ve torunlarına (esbata) indirilenlere, Musa’ya, İsa’ya verilenlere ve bütün peygamberlere Rabbleri katından verilen (Kitap ve ayetlere) iman ettik. Onlardan hiç birini (kimine inanmak, kimini inkar etmek suretiyle) diğerinden ayırd etmeyiz. Biz, (Allah’a) teslim olmuş (müslümanlar)ız” (Bakara 136). İkinci rek’atte de, Al-i İmran süresindeki şu ayet (mealen): “De ki: “Ey Ehl-i kitap (Yahudiler, Hıristiyanlar) hepiniz bizimle sizin aranızda müsavi (ve adil) bir kelimeye gelin. (Şöyle) diyerek: “Allah’tan başkasına tapmayalım. Ona hiçbir şeyi eş tutmayalım. Allah’ı bırakıp da kimimiz kimimizi Rabler (diye) tanımayalım. (Buna rağmen) eğer yine yüz çevirirlerse (o halde) deyin ki: “Şahid olun, biz muhakkak müslümanlarız” (64. ayet).
Kaynak: Müslim, Müsafirin 99, (727); Ebu Davud, Salat 292, (1259); Nesai, İftitah 38, (2, 155)
Hadis No : 2929
Ravi: Ebu Hüreyre
Tanım: Resulullah (sav) sabahın iki rek’atında çoğunlukla şunları okurdu: “(Ey mü’minler) deyin ki: “Biz Allah’a, bize indirilene (Kur’an’a), İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a ve torunlarına (esbat) indirilenlere, Musa’ya, İsa’ya verilenlere ve bütün peygamberlere Rabbleri katından verilen (Kitap ve ayetlere) iman ettik. Onlardan hiç birini (kimine imanmak, kimini inkar etmek suretiyle) diğerinden ayıd etmeyiz. Biz, (Allah’a) teslim olmuş (müslümanlarız.” (Bakara 136). İkinci rek’atte de: “Ey Rabbimiz, senin indirdiğin (o Kitab’a) inandık, o peygambere de tabi olduk. Artık bizi (birliğini ve peygamberlerini tanıyan) şahidlerle beraber yaz.” Al-i İmran 53) ayetni okurdu.
Kaynak: Ebu Davud, Salat 98, (1256); Nesai, İftitah 39, (2, 155,156)